พระสมเด็จฯ พิมพ์เส้นด้าย กรุวัดสะตือ SEN 505

พระสมเด็จฯ พิมพ์เส้นด้าย กรุวัดสะตือ  
พระสมเด็จฯ พิมพ์เส้นด้าย
พิมพ์นี้ถือเป็นมงคลนาม เพราะคำว่า "ด้าย" อ่านออกเสียงว่า "ได้" อุปเท่ห์มีแต่"ได้กับได้" ยิ่งมีคำนำหน้าว่า "เส้น" คำนี้ไม่ต้องบรรยายสรรพคุณ เพราะวงการไหน ๆ ถ้ามี"เส้น" ก็ผ่านฉลุย
ดังนั้นเมื่อมี "เส้นด้าย" เท่ากับมีทั้ง "เส้น" ทั้ง "ได้กับได้" ไม่มีเสีย !!
*****

จากความตอนหนึ่งในตำราพิจารณาพระสมเด็จของ อ.ตรียัมปวาย ได้กล่าวไว้ว่า

...................นายกนก สัชชุกร ผู้บันทึกประวัติของเจ้าพระคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี ก็ได้เคยเรียนถามท่านเจ้าคุณธรรมถาวร ซึ่งเป็นศิษย์ของเจ้าพระคุณสมเด็จฯ มีอายุขณะนั้นได้ 88 ปี ความว่า "ท่านทราบบ้างไหมว่า เจ้าพระคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์โต พรหมรังสี ได้บรรจุพระของท่านไว้ที่ใดบ้าง ท่านก็นิ่งอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงปฏิเสธว่าไม่ทราบ แต่ท่านได้กล่าวเปรยๆ ว่า "เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ท่านชื่อโต ท่านชอบสร้างพระองค์โตๆ"

          หนึ่งในพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่เจ้าประคุณสมเด็จฯ ได้สร้างไว้คือ พระพุทธรูปก่ออิฐถือปูนปางพุทธไสยาสน์ ที่วัดสะตือ ต.ท่าหลวง อ.ท่าเรือ จ.พระนครศรีอยุธยา เป็นพระนอนใหญ่มีขนาดยาว 52 เมตร กว้าง 9 เมตร สูง 16 เมตร องค์พระโปร่ง ซึ่งก่อสร้างแล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2414 ก่อนที่เจ้าประคุณสมเด็จฯ จะมรณภาพ 1 ปี และยังได้สร้างพระเจดีย์อีก 1 องค์ไว้ริมแม่น้ำป่าสัก สร้างเพื่อระลึกถึงโยมมารดาของท่าน

             พระสมเด็จกรุวัดสะตือถูกพบครั้งแรกเมื่อ จอมพล ป.พิบูลสงคราม อดีตนายกรัฐมนตรีได้เดินทางมาปิดทองพระนอนวัดสะตือซึ่งเวลานั้นพระนอนอยู่ในสภาพทรุดโทรมมากจึงบัญชาการให้กรมโยธาเทศบาลได้จัดการปฏิสังขรณ์พระนอนใหม่เมื่อ พ.ศ. 2499 และมีการย้ายเจดีย์ที่เดิมอยู่ริมแม่น้ำ นำมาสร้างใหม่ ตรงเศียรของพระนอน จึงได้พบพระสมเด็จพิมพ์ต่างๆ บรรจุอยู่

         แต่ด้วยในสมัยนั้นพระสมเด็จวัดระฆังยังไม่ได้เป็นที่นิยมจึงไม่ได้เป็นข่าว พระสมเด็จที่ถูกพบจึงได้มีการแจกจ่ายเฉพาะในกลุ่มผู้ที่เกี่ยวข้องกับการบูรณะในขณะนั้นเท่านั้น